BLOG

Zbudowane z czystej grawitacji kosmiczne pułapki, w których załamuje się czas, przestrzeń i znane nam prawa fizyki. Czarne dziury są tak niezwykłe, że od ich teoretycznego odkrycia (i odrzucenia) do spektakularnego potwierdzenia obserwacyjnego musiało upłynąć sto lat.

Wielce mnie ucieszyła tegoroczna Nagroda Nobla z fizyki, bo dotyczy dziedziny, która zajmuję się od ponad pół wieku (moja pierwsza opublikowana praca[1] dotyczyła powstawania nagiej osobliwości!). Po raz pierwszy też, bezpośrednio została wyróżniona teoria względności. Nareszcie!

              Co roku setki pism od Komitetu Noblowskiego trafia na biurka różnych profesorów, członków akademii, naukowców i dotychczasowych noblistów z zapytaniem, kogo i dlaczego wskazaliby do Nagrody Nobla w najbliższym roku. Dawno temu, może to był początek lat osiemdziesiątych zeszłego wieku, podobne zapytanie trafiło do moich rąk.